Home
KASHBA Asiatica
Ais Loupatty
Ton Lankreijer
Staalstraat 6
1011 JL Amsterdam
Open 12:00 – 17:00
Zondag / Sunday 14:00 - 17:00
Contact:
31-20 - 6 23 55 64
06 - 588 41 370


Nu werd ze niet alleen de eerste vrouwelijke premier van het land maar ook de eerste die min of meer via sociale media werd gekozen.
Maandag 15 september 2025
Hadden wij eindelijk het ophalen > exporteren > luchtvracht > importeren aaneensluitend weten te regelen, brak in Nepal plots de revolutie uit.


Sinds de Federale Democratische Republiek Nepal in 2008 werd opgericht - en de eeuwenoude monarchie afschafte - kende het land elk jaar een nieuwe premier.
Ze waren echter wel steeds afkomstig uit hetzelfde clubje van drie, inmiddels oude mannen.

Nou ja, helemaal onverwachts was het ook weer niet.
Samen hebben ze de afgelopen zeventien jaar dertien keer als premier gediend. De stoelendans was steeds weer een kortstondige wisseling van de wacht - niet van de macht.
De een was wat sluwer dan de andere en zat soms iets langer op het pluche. Maar hun heimelijk verbond was: als jij vandaag mijn corruptie toedekt, laat ik morgen jouw gekonkel ongemoeid.
In 2023 verspreidde een kleine, nieuwe partij via social media hun verkiezingsposter. Ze plakten portretten van de voornaamste kopstukken naast elkaar en schreven in grote kapitalen als verkiezingsleuze erboven: नो, नट अगेन !
Oftewel: ‘Oh nee, niet weer!’
‘Verspreiding van haat- zaaiende uitlatingen.’ oordeelde de Kies- commissie en verbood het op straffe van vijf jaar gevangenis.
Geen sprake van, reageerde een advocaat en diende een officieel protest in:
‘De commissie schendt de grondwet en daarmee de democratie.’

Daarop dreigde de commissie dat de hele verkiezing wel eens kon worden afgelast bij dergelijke ‘haat zaaiende uitlatingen’.
Welbeschouwd kwam dat op hetzelfde neer, alleen belang- hebbenden gingen nog stemmen.

Al langer vonden de politiek dat social media een te grote stoorzender was geworden.
Maar de buitenlandse aanbieders hadden daar geen boodschap aan.
Dus trok de regerende partij er de stekker maar uit.

Hoe de miljoenen arbeidsmigranten - die met hun zuurverdiende loon meer dan een kwart van de jaarlijkse begroting financieren - dan nog met hun achtergebleven gezin of familie contact konden houden, was totaal geen overweging.
De grote, kapitalistische social media giganten moesten zogenaamd aan banden worden gelegd door hen te verplichten zich te laten registreren. In werkelijkheid was het doel om alle kritiek te censureren.

Afgelopen 8 september sloeg een vredige demonstratie ‘plots’ om, nadat de politie met scherp begon te schieten en in korte tijd maar liefst 19 dodelijke slachtoffers maakte.
(Het getal zou naderhand nog oplopen tot 72).

Met de aardbeving nog vers in het geheugen, vonden sommigen dat social media een ware youthquacke veroorzaakte.


Ze vergeleken het met de jongerenacties tijdens de Arabische Lente en in Hongkong, Ceylon, Indonesië, maar wellicht nog het meest in het naburige Bangladesh.
Maar er speelde meer en al langer.
Sociale media had als een verrekijker de corruptie en decadentie van de politieke elite in beeld gebracht.
De klacht ‘en dat allemaal van onze centen’ komt veel indringender over als foto’s en filmpjes van ‘nepo-babies’ met dure horloges, auto’s en buiten- landse reisjes worden afgewisseld met hongerende straatkinderen en zwoegende rijstplanters.


Na twee dagen van brandstichting en verwoesting was de oude politieke garde gemolesteerd of gevlucht. Sommigen door aan een lang touw te bungelen onder een leger- helikopter.

Via de sociale media kwam een oudere, vrouwelijke opperrechter naar voren als tijdelijke bewindvoerder. Als strijder voor democratie had ze een indruk- wekkende staat van dienst.
Het was algemeen bekend dat haar integriteit uiteindelijk haar ondergang was geworden.
Tekst invoeren

Vooral dankzij inspanningen van de even populaire als controversiële burgermeester van Kathmandu, de ex-rapper Balen Shah – die wel zo verstandig is om altijd eerst even met het leger te overleggen.
Hoe geweldig zou het zijn als met zo’n ‘youthquacke’ ook een einde zou kunnen maken aan het eeuwenoude, verderfelijke hindoeïstische kastenstelsel. Helaas is dit niet vastgelegd in wetten, maar zit het vast in hoofden. In de jaren negentig leek het er even op dat dit zou kunnen gebeuren met de bekering tot het maoïsme, maar helaas.

En toch komt iemand soms met een briljant idee, al dan niet op sociale media. Denk aan Bhimrao Ramji Ambedkar (1891–1956). Hij wist de Indiase untouchables te bevrijden, in ieder geval mentaal, van het onderdrukkende, hiërarchische sociale en hindoeïstische kastensysteem door een massale 'bekering' tot het boeddhisme te bewerkstelligen.

Ondertussen zijn jongeren al bezig met het opruimen van de straten rondom de in de hens gestoken gebouwen.
’Ze lijken zelf geschrokken door al dat plotse geweld,’ stellen we onszelf gerust.
‘Bovendien komen er twee familiefestivals aan. Dan gaat men bij elkaar op bezoek en vast niet de straat op om te vechten, toch?’

Met de aankoop van het boek hielpen velen mee aan de distributiekosten van tweehonderd gratis exemplaren aldaar.
Vandaag, na een draagtijd van zo’n twee jaar, vlogen ze dan eindelijk het nest uit. Bovenstaande geeft een beetje het idee waarheen.
Duimen maar.
Filmpje
